ormanımdan defol

 bu adımları yazacağım. bu adamları, kadınları ve onun insanlarını. ne çoklu kargaşa, diyeceğim. zamansızlık yanılgısı. tekrar et, ilk halini hatırla.

bir gün geçti. bu bir gün sabah, öğle ikindi ve akşam. gece başka bir gündür. gecenin sabahı yoktur, ikindisi vardır. sabah bir koşturmacadır, öğleye unutulur. öğle durgundur. sarımsak koyar sakalına, ovalar. gazeteye tükürür, camlarına asar. domates mi patlamış bu lekeler ne? silmeyeceğim görsün pisliğini dersin, elinde bez sinirle titrer. ikindi ölen vaktidir. ceset yıkanmıştır, bavuluna tıkılmıştır. tekerlekler yağlıdır, avuçlar dönmüştür içlerine, bir koku işe sızar. fabrikada ölüm tez elden. tarlada elden eve, ekmekten oyuna. gençler diri vakitlerinde yanar, yaşlılar soysuzluk eder bunalım çıkar. çocuklar akşam görünür olurlar. akşam çıplak kaldığımız vakit. odalar boşalır, sofa dolar. kapılarda silüetler ayindedir. bir çemberin ortasıdır, akşam. akşam şeytandır, günahlara koynunu açar. herkes tek parçadır, kumaştan yoksun. sokakları suskundur bu vaktin, dişleri sızlar ses etmez. ve sonra gün kapanır.

gece gelir. gecenin kulağı yoktur. gecenin teli yoktur, ezgi bilmez. geceyi ikiye böler ikindi. bir yarısı ayrı, öteki ayrı işler. şimdi sen. ormanımdan defol!