Baba, oğul ve ben

Oğluna ayırdığın şeyleri de her şeyi yiyorum anne. Kendimi durduramıyorum. Ve yarına bırakmak istediklerini yiyorum baba. Ve tüm paranı yiyecek bu kız. Ve sevgilim o parçayı da yiyeceğim, yemesem de olur ama ben yiyeceğim. Yalvarırım bana çok yiyor demeyin, sizi bile yemek istiyorum. Gizem onu da yer, gizem şöyle yer, bu kadar yer demeyin. Sonra sizi öldürmek istiyorum. Tıpkı bir yamyam gibi, dişlerimi geçirip.  

Yerken utanmıyorum ama yerken ağlıyorum. Ve kocaman kirlendim aziz peder. Tırnak diplerime kadar günah doluyum. İsa’ya söylüyorum, karnım ağrıyor isa. Meryem’i çağır bizi memesine gömsün. Benim annem meryem olsun. Bizi tanrıdan koru. 
İninden çık diye tezahürat ediyorlar, üstüne yürü gölgelerin! Hadi ama havva, sürtmeyi bırak, inadını bırak da çık! Bağırışlar... 
Bu sırada adem dışarıda hayvanlarıyla konuşuyor ve büyük maceralara atılıyormuş, benden de birçok şeyler istiyorlar, bense bir yıldır göle uğramadım, kendimi öldürmeyi umuyorum.  
Ve bu karanlık da ne? İn mi? Hayır, ben inimde değilim. Çırılçıplak ortanıza geçtim ve deli gibi gülerek savuruyorum kendimi. Acıyan yüzler varmış gibi sanki yalnız değilmişim gibi eğleniyor ve trajikomik bir tiyatro çeviriyorum. Hepinizi ağlatıyorum, çok başarılıyım. BURASI İN DEĞİL.